Στα 25 χρόνια Πλατφόρμας – Revisit,  η χορογράφος Αριάννα Οικονόμου επισκέπτεται τη σόλο  περφόρμανς  « End-Lessness» που παρουσιάστηκε στην  6η Πλατφόρμα Χορού τον Μάρτη του 2006 στο Θέατρο Ριάλτο, με περφόρμερ χορευτή Φώτη Νικολάου, βασισμένη πάνω σε ένα κείμενο/ ιστορία του Σάμουελ Μπέκεττ με τίτλο  SANS/ ΧΩΡΙΣ (1969) μεταφρασμένο από τον ίδιο   ένα χρόνο μετά LESSNESS  (1970), ένα κείμενο που πήρε μεγάλη προσοχή γραμμένο  ένα χρόνο μετά την απονομή ΝΟΜΠΕΛ στον συγγραφέα.

Σήμερα 20 χρόνια μετά η χορογράφος  σε συνεργασία με τον με τον ανερχόμενο περφόρμερ χορευτή της νέας γενιάς Ηλία Κλάρκ,  στο End-Lessness II, διερωτάται για το ρόλο της τέχνης σήμερα, όπου κατακλυζόμαστε από ερείπια, και ανελέητους πολέμους, και που  ενώ έχουμε την υποχρέωση προς την έκφραση, η ζώσα αλήθεια δεν δύναται πλέον να λεχθεί. Στα λόγια του Μπέκεττ- «δεν έχουμε   τίποτε να εκφράσουμε, τίποτε με το οποίο να το εκφράφουμε , καμμία δύναμη έκφρασης, καμμία επιθυμία έκφρασης, ενώ ως καλλιτέχνες έχουμε την υποχρέωση προς την εκφραση».

Ένώ το  2006 η χορογράφος πλαισιώνει τη κίνηση μέσα από τη δημιουργία ενός εικαστικού περιβάλλοντος και  ηχοτοπίου, με το κείμενο να ακούγεται σε τρεις γλώσσες αγγλικά- γαλλικά – ελληνικά , σε αυτή την εκδοχή στις Παράλληλες εκδηλώσεις 25 Χρόνια Πλατφόρμα Revisit,  η χορογράφος στρέφεται προς μια  μινιμαλιστική αλλά και δομική προσέγγιση με κύριο μέλημα να καθρεφτίσει τη δομή του κειμένου, ένα κείμενο που μιλά για τα ερείπια … το αχανές, το άλεκτο, το ανείπωτο την ανονόμαστη σημασία, την αιχμηρή κόψη της σιωπής κτισμένο μέσα από 62 φράσεις που επαναλαμβάνονται μέσα από τη χρήση του τυχαίου σε 24 στροφές. Το κείμενο αυτό  χρησιμοποιήθηκε σε ένα περιοδικό τέχνης το 1990  για την εμπόλεμη κατάσταση στο Λίβανο.

Σήμερα σκεφτόμαστε τη Γάζα.