Μέρα 1 / 10.12.2021 / Παρασκευή
Would you still love me if I was like this
Διαμάντω Χατζηζαχαρία
Τώρα που έχουμε έρθει πιο κοντά
κι αρχίζουμε να γνωριζόμαστε
τι θα μου έλεγες για την αγάπη;
Τι ξέρεις;
Εσύ αγάπησες;
Όχι; Τα μάτια σου άλλα λένε.
Αν δεν ήμασταν έτσι, θα μ’ αγαπούσες;
Αν σταματήσουμε να είμαστε εδώ, θα μ’ αγαπάς όπως πριν;
Εγώ πάντως, όταν σε βλέπω απέναντί μου, σε αγαπάω όλο και περισσότερο. Αλήθεια λέω.
Κι ας βρίσκεσαι σε απόσταση.
Δική σου.
Ιδέα: Διαμάντω Χατζηζαχαρία
Χορογραφία: Διαμάντω Χατζηζαχαρία σε συνεργασία με τη Μαρίνα Σοφοκλέους
Δραματουργία: Δημήτρης Καραμάνος
Σύνθεση μουσικής: Αλεξάνδρα Βίκτωρος
Ενδυματολόγος: Κρίστια Νεκταρία Μαλά
Φωτογραφίες: Pangram Pixels, danaemation
Ερμηνεία: Διαμάντω Χατζηζαχαρία, Μαρίνα Σοφοκλέους
Η Διαμάντω Χατζηζαχαρία είναι χορογράφος και περφόρμερ. Αποφοίτησε ως χορεύτρια σύγχρονου χορού από το Trinity Laban Conservatoire of Music and Dance του Λονδίνου και ως χορογράφος από το Salzburg Experimental Academy of Dance (SEAD). Το καλλιτεχνικό της ενδιαφέρον περιστρέφεται γύρω από τη σχέση μεταξύ ανθρώπου και κοινωνίας σε μία προσπάθεια να κατανοήσει πώς λειτουργούν και αλληλεπιδρούν. Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε φεστιβάλ στο Ηνωμένο Βασίλειο, στην Κύπρο και την Αυστρία.
IG: @diamantohz
FB: Diamanto Hadjizacharia
98 y.o.
Χάρης Κούσιος
«Δεν μπορώ να σας κάνω να καταλάβετε, δεν μπορώ να κάνω κανέναν να καταλάβει τι γίνεται μέσα μου. Δεν μπορώ καν να το εξηγήσω στον ίδιο μου τον εαυτό». Φράνσις Κάφκα, Η Μεταμόρφωση
Ο Χάρης Κούσιος, - μαζί με τους συνεργάτες του Ecati στη μουσική , Ody Icon στο κείμενο κι Ελένη Μολέσκη στη δραματουργία,- πραγματοποίει ένα πείραμα. Φαντάζεται τον εαυτό του 98 χρονών και κοιτάζει τη ζωή του προς τα πίσω, σαν να έχει ήδη συμβεί. Τι γίνεται όταν φτάσει κάνεις στο τέλος; Όταν πάψει να ανησυχεί για το αύριο, γιατί είναι απολύτως βέβαιος ότι για αυτόν δεν υπάρχει άλλο αύριο; Είναι τότε πιθανή μια στιγμή απόλυτης ελευθερίας, μια στιγμή απώλειας κάθε επίκτητης ταυτότητας που μας φορέθηκε στη διάρκεια της ζωής μας;
Ιδέα, σκηνοθεσία, ερμηνεία: Χάρης Κούσιος
Δραματουργία: Ελένη Μολέσκη
Κείμενο: Ody Icon, Ελένη Μολέσκη, Χάρης Κούσιος
Μουσική: ECATI
Mix, mastering: Ηλίας Παντελιάς
Ο Χάρης Κούσιος γεννήθηκε το 1988 στην Κύπρο και σπούδασε χορό στην Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού «Νίκη Κονταξάκη». Ως χορευτής έχει συνεργαστεί κυρίως με την Alexandra Waierstall. Ως δημιουργός έχει λάβει στήριξη από τα ευρωπαϊκά προγράμματα Module Dance και Aerowaves. Έχει παρουσιάσει έργα του στην κεντρική σκηνή του Θ.Ο.Κ, στην κεντρική σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, συνεργαστεί με την Εθνική Λυρική Σκηνή κ.ά. Επίσης, έχει δημιουργήσει μικρά video dance έργα και μια ταινία χορού. Έχει παραδώσει μαθήματα χορού σε ακαδημίες, πανεπιστήμια, στούντιο χορού, φεστιβάλ, ενώ παράλληλα διδάσκει στις ανώτερες επαγγελματικές σχολές «Χοροχρόνος» και «Νίκη Κονταξάκη». Υπήρξε μέλος της γνωμοδοτικής επιτροπής του ΥΠΠ για το εκπαιδευτικό σύστημα χορού στην Ελλάδα και μέλος της επιτροπής αξιολόγησης εισαγωγικών και πτυχιακών εξετάσεων.
Instagram /facebook: harrykoushos
Αχειροποίητος
Ανδρομάχη Δημητριάδου Lindahl
«Αχειροποίητος»: όρος της βυζαντινής εικονογραφίας, το φτιαγμένο όχι από χέρι ανθρώπου, υπονοώντας ότι κάτι είναι φτιαγμένο από μια άλλη μορφή δημιουργικής δύναμης. Εικόνες της Παναγίας. Εκκλησία στη Θεσσαλονίκη θεμελιωμένη πάνω στον αρχαίο ναό της Αφροδίτης. Φροντίδα, λατρεία, προσευχές, αφιερώματα. Καταφύγιο προσφύγων, θυσιαστήριο αλλοθρήσκων, τρόπαιο κατακτητών. Όλα τα χωρεί, όλα τα υπομένει. Ναός ως σώμα, σώμα ως ναός. Στοχασμός εν κινήσει. Όψεις της θηλυκότητας, στιγμές και ιστορίες. Ρόλοι που ενδυθήκαμε και εκδυθήκαμε. Αχειροποίητος, η ουσία της ύπαρξής μας. Αχειροποίητος και η αόρατη παρουσία Της που βεβαιώνει: «Πήγαινε, θα είμαι εκεί».
Ιδέα/Χορογραφία/Ερμηνεία: Ανδρομάχη Δημητριάδου Lindahl
Μουσική σύνθεση/Ερμηνεία: Κωνσταντίνα Πολυχρονοπούλου
Video art: Χριστόφορος Λάρκος
Art photography: Άνθη Κέττηρου
H Ανδρομάχη Δημητριάδου Lindahl γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Απόφοιτος της ΚΣΟΤ και υπότροφος του ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης, σπούδασε σύγχρονο χορό στη Νέα Υόρκη στο Merce Cunningham Dance Foundation, release technique και αυτοσχεδιασμό με τη Nancy Topf, Ταοϊστικές ενεργειακές τέχνες με τον Da Liu και άλλους. Ελληνίδα της διασποράς, έζησε και δημιούργησε στη Στοκχόλμη και στο Παρίσι όπου ίδρυσε την ομάδα της ‘Ασώματες Δυνάμεις’. Στην Κύπρο εγκαταστάθηκε το 2004. Έχει παρουσιάσει έργα της σε φεστιβάλ στην Ελλάδα, Κύπρο, Γαλλία, Σουηδία, Ινδία. Ο χορός της εκφραστικός και λυρικός έχει κέντρο την ανθρώπινη εμπειρία, τη μνήμη του σώματος, την ταυτότητα, την απώλεια, τη δυστοπία, τη βία. Θέματα φύλου και κοινωνικής ευαισθητοποίησης γίνονται συχνά η αφορμή για αναστοχασμό και ο καμβάς όπου χορός, λόγος, μουσική και εικόνα συνθέτουν το ποιητικό της σύμπαν.
KTHSIS
Αντώνης Αντωνίου
Οι δύο ηρωίδες του έργου βρίσκονται σε ένα περιβάλλον αναζήτησης της προσωπικής τους ταυτότητας. Προκειμένου να μπορέσουν να τοποθετηθούν ορθά —με νόημα— απέναντι στις αξίες και τα ιδανικά τους, έρχονται αντιμέτωπες με τις μνήμες τους. Κάθε απόφαση, κάθε ενέργεια, κάθε πράξη, διαμορφώνει και αναδιαμορφώνει την ταυτότητά τους. Αποφασισμένες να προχωρήσουν μπροστά, θα πρέπει να ξεπεράσουν κάθε εμπόδιο για να διακρίνουν τα σημάδια που χρειάζονται, έτσι ώστε να αισθανθούν ότι συνεχίζουν στο σωστό μονοπάτι.
Χορογραφία: Αντώνης Αντωνίου
Δραματουργία: Φώτης Νικολάου
Βοηθός χορογράφου: Ριαλένα Νικοδήμου
Ερμηνεύτριες: Γαβριέλα Αντωνοπούλου, Στεφανία Σωτηροπούλου
Μουσική σύνθεση: Jeph Vanger
Υπεύθυνος παραγωγής: Σπύρος Τουλιάτος
Φωτογραφία: Βασίλης Αντωνίου
Ο Αντώνης Αντωνίου γεννήθηκε στην Πάφο. Είναι απόφοιτος της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης στην Αθήνα. Έχει χορογραφήσει τα έργα Home Story, Δωμάτιο 1, Trailer, Exi και Πουθενά, κανένα σώμα, και έχει επιμεληθεί την κίνηση στα θεατρικά έργα 65 Λεπτά και Ωραίο μπαλκόνι της ομάδας Θέατρο Δέντρο. Ως χορογράφος, έχει παρουσιάσει έργα του σε φεστιβάλ της Κύπρου, της Ελλάδας και της Γερμανίας. Παράλληλα ως περφόρμερ έχει συμμετάσχει σε παραγωγές άλλων καταξιωμένων χορογράφων στην Κύπρο και στο εξωτερικό.
